KOMUNIKÁCIA Komunikácia je jedným z

KOMUNIKÁCIA
Komunikácia je jedným zo zaladných socialno-psychologickych procesov (Hanzliková, 2006). Komunikovanim si podávame významy v priamom alebo nepriamom kontakte, je to proces dorozumenia sa medzi ľud’mi.
Ide vlastne o predávanie a príjimaníe vyznamov. Pod pojmom význam rozumieme - informáciu, poznatky, emocíe, hodnoty. Latinské slovo „communicare" znamená vlastne, „communem reddere”, čo do slovenčiny móžeme preloziť ako urobit’ spoločným. Komunikácia je:
a) stale pritomná - nemożeme nekomunikovať, komunikujeme stále - mlčanie má svoj význam, výraz tváre a pohyby to všetko prínáša určité informácie,
b) pokračujuca - napriklad pozdrav je pokračovaním dovtedajšieho vzťahu teda i komuníkácíe,
c) predvídateľná - čím víac o komuníkácíí víeme, tým lepšie vieme predvídať jej výsledok,
d) mnohourovnová - počas komuníkácie sí treba všímať nielen obsah, ale aj vzťah, ktorý vyjadruje,
e) je zdíeľaním významov - to, o čo v komunikácii ide, sú významy, nie slová, (Krížová, 2006)

1.1 Delenle komunikačných prostriedkov
Delenie komunikačných prostríedkov z rôznych hľadísk ako:
a) verbalna komunikacia (hovorená a písaná reč),
b) meta - alebo paralíngvístické znaky komunikácie (hlasová intonácia, napr. íronícké zafarbeníe hlasu, jeho akcent...),
c) nonverbálna komuníkácía: výraz (mimika, tzv. "reč tela", ...ako smiech a plač), správaníe (jednaníe, gesta, ale napr. pohľad ).
K tomu sa ešte prípája komuníkácía prostredníctvom obrazov a symbolov.
Podl'a Kŕívohlavého:
a) jazyková - verbálna, língvístická,
b) popríjazyková - neverbálna, paralingvistická,
c) mimojazyková- extralingvistická.
Podl'a Hursta:
a) komunikácía tvárou v tvár,
b) komunikácía prostredníctvom prostrednika - počitač, telefom, fax,
c) písomná komunikácia,
d) medzinárodná komunikácia (Brindza, J. 1996).
1.2 Delenie komunikácie
Komunikáciu rozdeľujeme podľa rôznych kritérií na:
- verbálnu, neverbálnu, komunikácia činmi - podľa použitia slov a pbsahu,
- jednosmernú, dvojsmernú, viacsmernú - podľa smerovania,
- vertikálnu, horizontálnu, ohniskovú, ret'azovú, kruhovú - podl'a spôsobu šírenia informácie,
- formálnu a neformálnu - podľa formálnosti,
- priamu a nepriamu – podľa priamosti,
- interpersonálna, intrapersonálna (sám so sebou) - podľa počtu osôb,
- komunikačné symboly (obručka, značky...) posunková reč, extrasenzorická komunikácia (ak na niekoho myslíme a v zápätí ho stretneme) osobitné druhy komunikácie (Sidorová, E., Jakubíková, M., 2003).
Zo vzt'ahového hľadiska môžeme rozdelit' ešte d'alšie formy komunikácie:
- intrapersonálna (napr. získavanie informácií z počítača alebo z archívu),
- interpersonalna (komunikácia medzi dvomi alebo viacerými osobami),
- masová komunikácia (komunikácia sprostredkovaná masmédiami, ako sú rozhlas, televízia, literatúra, tlač apod.).
V praxi má najväčší význam interpersonálna komunikácia. Interpersonálna komunikácia prebieha najmenej vo dvoch významových líniách. Jednak je to línia tematicka, to, čo sa hovorí alebo prijima, jednak línia interpretaćná - aký význam prikladajú komunikujúci danej téme.
V ošetrovatel’stve využívame komunikáciu:
a) sociálnu,
b) terapeutickú,
c) štruktúrovanú.
1.3 Štruktúra sociálnej komunikácie
Sociálna komunikácía je proces. Proces, ktorý sa uskutočňuje v určitom čase, slede, prostredí a za určitých podmienok. V komunikačnom systéme sú rovnocenne zastúpené jednotlivé zložky:
a) komunikátor — je osoba, ktorá informácie, správy vysiela inej osobe, iným osobám, skupine,
b) komunikant — predstavuje osobu, ktorej je informácia, správa určená. Informácie prijima a následne ich dekóduje,
c) komuniké — zahŕňa obsah správy,
d) komunikačný kanál — cesta, spôsob prenosu informácie (Mikulaštík, M.,2003).

Wyniki (polski) 2:

KOMUNIKACJA
Komunikacja jest jednym z zlodowacenia procesów społecznych i psychologicznych (Hanzlíková, 2006). Komunikacja jest zastosowanie znaczenie w bezpośrednim lub pośrednim kontakcie, to proces pomiędzy używany do ludzi.
Jest to w rzeczywistości transmitowania i odbierania znaczące. Znaczenie zdanie zrozumieć - informacje, wiedzę, emocje, wartości. Łacińskie słowo "Communicare" jest w rzeczywistości "Gmina bardziej czerwone", co w języku słowackim Możemy tłumaczyć jak zrobić "wspólny komunikat jest:.
A) nadal obecne - nie możemy komunikacji komunikować wciąż - cisza jest ważna, mimika i ruchy wszystkim przynieść pewne informacji,
b) kontynuacja - na przykład powitanie jest kontynuacją następnie związek stąd komunikacja,
c) przewidywalne - tym bardziej komunikacja wiemy, tym lepiej możemy przewidzieć jego wynik,
d) wielopoziomowe - podczas komunikacji należy zauważyć nie tylko treści, ale także stosunki, które wyraża
e) wymiana znaczeń - co, co w zakresie komunikacji są znaczne, nie słowa, (Cross, 2006)

1.1 komunikacja Delenle oznacza
środki komunikacji z różnych perspektyw, takich jak cięcia:
a) komunikacji werbalnej (w mowie i piśmie języka)
b) meta - albo paralinguistic funkcje komunikacyjne (intonacja głosu, na przykład ironicznie zabarwiony głos, jego akcent ...).
c) niewerbalna. wyrażenie (mimika, tak zwany "język ciała" ... jak śmiech i płacz) zachowanie (spełniających gesty, ale dla przykładu. . View)
jest to nadal łączy komunikację za pomocą obrazów i symboli.
Według Křivohlavý:
a) język - werbalne, językowe,
b) popríjazyková - niewerbalne, paralinguistic,
c) mimojazyková- pozajęzykowych.
Według Hurst:
a) komunikacja face twarz,
b) komunikacja poprzez pośredników - komputerów, tele, fax,
c) pisemne zawiadomienie,
d) komunikacji międzynarodowej (Brindza, J. 1996).
1.2 Separacja komunikacji
komunikacji jest podzielony według różnych kryteriów:
- werbalne, niewerbalne działania komunikacyjne - przez użycie słów i przesłanych treści,
- jednokierunkowy, dwukierunkowy, wielokierunkowe - Ze względu na kierunek,
- pionowe, poziome, ostrość, łańcuchowe, okrągłe - zgodnie ze sposobem rozpowszechniania informacji
- formalne i nieformalne - o formalność
- bezpośrednio lub pośrednio - przez wyprostowanie,
- interpersonalne, intrapersonalna (ze sobą) - przez osoby fizyczne
- symbole komunikacyjne (pierścienie, znaki ...), język migowy, komunikacja extrasenzorická specyficzne rodzaje komunikacji (jeśli na kogoś, że go spotkał i stopek) (Sidor, E. ., Jakubíková, M., 2003),
z punktu widzenia może być podzielona vzt'ahového "jeszcze innej postaci komunikatu:
- intrapersonal (np. uzyskiwania informacji z komputera lub z archiwum)
- interpersonalne (komunikacja między dwoma lub więcej osób)
- Mass Communication (komunikacja za pośrednictwem środków masowego przekazu, takie jak radio, telewizji, literatury, drukowanie itp.)
W praktyce, najważniejszym czynnikiem w komunikacji międzyludzkiej. Komunikacja interpersonalna przeprowadza się w co najmniej dwóch semantyczne linii. Jednym z nich jest linia tematycznie, co mówią lub zaakceptować zarówno interpretacji wiersza - jak ważne uważa Pan komunikuje temat.
W ošetrovatel'stvo wykorzystuje komunikację:
a) społecznej,
b) terapeutyczne,
c) strukturę.
1.3 Struktura Komunikacji Społecznej
Komunikacji Społecznej jest to proces. Proces, który odbywa się na sekwencji czasowej i środowiska pod pewnymi warunkami. System komunikacji są jednakowo reprezentowane poszczególne komponenty:
a) komunikator - osoba, która posiada informacje, wysyła wiadomości do innej osoby, innej osoby, grupy,
b) Komunię - jest osoba, której informacje są prawidłowo zidentyfikowane. Otrzymuje informacje, a następnie dekoduje je,
c) sprawozdanie - obejmuje zarządzanie treścią,
d) kanał komunikacyjny - droga, sposób przekazywania informacji (Mikulaštík, M., 2003).